In de loop der jaren groeide mijn bewustzijn. Tussen het spelen, het voelen en het observeren door, kwam er pijn naar de oppervlakte. Veel emotionele pijn, die was ontstaan in mijn kindertijd, in de baarmoeder en zelfs daarvoor. Spelen, het voelen van mijn emoties en energieën en mijn eigen systeem observeren in opstellingen, hielpen me om hiermee om te gaan en ook stukjes te helen. De opleiding tot psychosociaal lichaamsgericht hypnotherapeut heeft me echter in een sneltrein gezet wat betreft mijn eigen heling. Mijn scala aan mogelijkheden is hier nog rijker geworden.
Er kwam niet alleen pijn uit mijn onderbewuste naar de oppervlakte, maar ook een bewustzijn van mijn kwaliteiten en talenten. Een bewustzijn van diepe liefde en zachte compassie. Een bewustzijn van wat er meer is, dan wij letterlijk kunnen zien. Een gevoel van thuis zijn is wat ik nu kan ervaren. Thuis zijn in mezelf.
Ik werk inmiddels niet meer in het onderwijs, wel regisseer ik meestal nog 1 voorstelling per jaar. Ik heb mezelf de methodes, die ik geleerd heb, eigen gemaakt en gebruik ze nu op een speelse en intuïtieve manier. Geen sessie is hetzelfde. Ik stem me af op mijn cliënt en de vraag, het probleem of de wens is de leidraad voor dat wat er in de sessie gezien, gevoeld en gedaan mag worden. Authenticiteit, inclusiviteit en diversiteit zijn voor mij belangrijke kernwaarden. En 'kloppendheid'. Een sessie of opstelling is klaar, als het klopt volgens mijn intuïtie.
In mijn vrije tijd representeer ik nog steeds bij andere opstellers, ga ik graag uit eten of lunchen met mijn man of met vriendinnen, houd ik van fijne gesprekken met een diepere laag, wandel of fiets ik (al dan niet luisterend naar een podcast) het liefst in de natuur, doe ik aan qi gong, lees ik zo af en toe heerlijk een Donald Duckje, kan ik genieten van nieuwe werkvormen ontdekken en kan een goede serie mij ook in haar greep nemen. Het fijne van mijn werk in praktijk Atlantis is, dat het helemaal niet voelt als werk. Het is mijn passie, mijn vervulling en mijn levensmissie om mensen mee te nemen in hun eigen wonderbaarlijke binnenwereld vol mogelijkheden. Het voelt als een voorrecht om met hen mee te mogen kijken.
